Mastitis tijdens vroege lactatie kan onder meer worden voorkomen door droogzetten via het toedienen van antibiotica. Toedienen van een langwerkende intramammaire infusie aan het einde van de lactatie dient twee doelen: ten eerste elimineert het bestaande infecties op het moment van droogzetten en ten tweede voorkomt het nieuwe infecties tijdens de periode voorafgaand aan het droogzetten en tijdens vroege lactatie (Cameron et al., 2014; Halasa et al., 2009). Tot een paar jaar geleden werden koeien meestal drooggezet met behulp van antibiotica. Gebruik van antibiotica zorgt echter voor selectieve druk op bacteriepopulaties en bevordert het ontstaan van antimicrobiële resistentie (Landers et al., 2012).
Somatisch celgetal als indicator
Selectief droogzetten kan worden gebaseerd op verschillende indicatoren, bijvoorbeeld melkgift voorafgaand aan droogzetten en het somatisch celgetal. De drie tot zes weken durende tests in laboratoria zouden mogelijk onvoldoende accurate informatie opleveren om besluitvorming over het al dan niet toedienen van antibiotica voor het droogzetten (selectief droogzetten) op te baseren vanwege de vertraging tussen het moment van de celgetalmeting tijdens melkregistraties en het moment van droogzetten. Het is bekend dat het somatisch celgetal aan het einde van de lactatie toeneemt (KNMVD, 2013). Deze stijging wordt waarschijnlijk veroorzaakt door een lagere melkproductie, wat resulteert in een hogere concentratie somatische cellen (Green et al., 2006). Daarnaast kunnen zich vlak voor het droogzetten aanzienlijke veranderingen voordoen in de gezondheid van de koe, wat van invloed kan zijn op de besluitvorming over de juiste behandeling.
Koeien met chronische (subklinische) mastitis hebben vaak een fluctuerend celgetal (De Haas et al., 2004). Het dagelijks meten van het celgetal helpt koeien met deze aandoening te identificeren (Dalen et al., 2019). De Milk Quality Control - Cell Count (MQC-C) is een handige tool voor het monitoren van de uiergezondheid van individuele koeien, met name vanwege de hoge metingsfrequentie (Deng et al., 2020). Vanwege de fluctuaties in het somatisch celgetal, worden koeien met chronische (subklinische) mastitis niet altijd opgemerkt in de melkproductieregistratie (MPR). Ze kunnen echter wel worden gedetecteerd door de MQC-C, omdat deze metingen dagelijks worden uitgevoerd en daarom fluctuaties in somatisch-celgetalpatronen zichtbaar maken.
Lely MQC-C voor frequente screening
De MQC-C maakt het mogelijk somatisch-celgetalprofielen van individuele koeien op te stellen die rekening houden met (natuurlijke) dagelijkse variaties. Afwijkende patronen in het profiel maken het mogelijk om eerdere, beter-ondersteunde mastitisdiagnoses te stellen. Regelmatige metingen en de beschikbaarheid van uiergezondheidsprofielen, inclusief alle relevante uiergezondheidsparameters (zoals die welke zijn opgenomen in de gezondheidsrapporten), in combinatie met ander parameters (zoals geleidbaarheid en melkgift) ondersteunen een transitie naar een effectieve selectieve droogstand.
Conclusie
Lely helpt koeien voor te bereiden op de transitie naar een succesvolle droogstand. We doen dit door tegen het einde van de lactatie automatisch de hoeveelheid melkingen en krachtvoer (en dus de melkgift) van de koe te verlagen. Met extra sensorgegevens van de MQC-C bijvoorbeeld, kan het uiergezondheidsprofiel van een koe worden gebruikt om de melkveehouder de ondersteuning bij het toedienen van de droogzetbehandeling per koe te bieden.
Cameron, M., McKenna, S. L., MacDonald, K. A., Dohoo, I. R., Roy, J. P., & Keefe, G. P. (2014). Evaluation of selective dry cow treatment following on-farm culture: Risk of postcalving intramammary infection and clinical mastitis in the subsequent lactation. Journal of Dairy Science, 97(1), 270–284. https://doi.org/10.3168/jds.2013-7060
Dalen, G., Rachah, A., Nørstebø, H., Schukken, Y. H., & Reksen, O. (2019). The detection of intramammary infections using online somatic cell counts. Journal of Dairy Science, 102(6), 5419–5429. https://doi.org/10.3168/jds.2018-15295
De Haas, Y., Veerkamp, R. F., Barkema, H. W., Gröhn, Y. T., & Schukken, Y. H. (2004). Associations between pathogen-specific cases of clinical mastitis and somatic cell count patterns. Journal of Dairy Science, 87(1), 95–105. https://doi.org/10.3168/jds.S0022-0302(04)73146-X
Deng, Z., Hogeveen, H., Lam, T. J. G. M., van der Tol, R., & Koop, G. (2020). Performance of Online Somatic Cell Count Estimation in Automatic Milking Systems. Frontiers in Veterinary Science, 7(April). https://doi.org/10.3389/fvets.2020.00221
Green, L. E., Schukken, Y. H., & Green, M. J. (2006). On distinguishing cause and consequence: Do high somatic cell counts lead to lower milk yield or does high milk yield lead to lower somatic cell count? Preventive Veterinary Medicine, 76(1–2), 74–89. https://doi.org/10.1016/J.PREVETMED.2006.04.012
Halasa, T., Nielen, M., Roos, A. P. W. De, Hoorne, R. Van, Jong, G. de, Lam, T. J. G. M., Werven, T. van, & Hogeveen, H. (2009). Production loss due to new subclinical mastitis in Dutch dairy cows estimated with a test-day model. Journal of Dairy Science, 92(2), 599–606. https://doi.org/10.3168/jds.2008-1564
KNMVD. (2013). Richtlijn Antimicrobiële middelen bij het droogzetten van melkkoeien. https://www.knmvd.nl/app/uploads/2018/07/RICHTLIJN-DROOGZETTEN-MELKKOEIEN.pdf
Landers, T. F., Cohen, B., Wittum, T. E., & Larson, E. L. (2012). A Review of Antibiotic Use in Food Animals: Perspective, Policy, and Potential. Public Health Reports, 127, 4–22. https://doi.org/10.1177/003335491212700103